در دههٔ ۱۳۴۰ نمایشنامهنویسانی چون علی نصیریان و بیژن مفید و اکبر رادی و غلامحسین ساعدی و محسن یَلفانی و بهمن فُرسی و خجسته کیا و دیگرانی راههایی نو در نمایشنامهٔ فارسی آزمودند و بیضایی نیز از این نسل بهشمار میآید. او پس از آشنایی با افرادی چون محمد https://erickhj0z6.shoutmyblog.com/33428749/چگونه-نیما-شاهرخ-شاهی-در-رستگاری-خود-را-بهبود-دادم-در-یک-درس-آسان